پست موقت

دنیا پر از آدمای جور واجوره

 بعضی آدماش اینجورین که عادت دارن ازهر سوراخي كه شده رسوخ كنن

که بگن آهاااای ببینین ما چقدر خوشحالیم ، چقدر خوبیم ، چقدر وچقدر و چقدر 

خیلیاشونم نرمالن ،  عکسی، متنی، حرفی به اشتراک میذارن که خیلی هم قشنگه 🙂

اما من این وسط هر از چند گاهی دلم میخواد چنان خودمُ از دنیا و آدماش بدزدم

که هیچ رد و نشونی کسی نتونه ازم پیدا کنه

و الان دقیقا تو همون حال و هوام.

خودمُ دزدیدم (با اسب سفید)

ممنون از عزیزانی که این مدت تنهامون نذاشتن و کماکان بهمون سر زدن، شرمنده عزیزانی که رمز

خواسته بودن و من نتونستم درخدمتشون باشن .

اما یه خبر خوب شایدم بد اینکه به زودی زود  دوباره لحظه های خوب و بدمونُ باهاتون شریک

می شیم و در خدمتتون هستیم 

روزگارتون پر از انرژی های مثبت