دیشب خیلی دیر خوابیدیم، با اینکه همه خسته بودیم اما همینجور دور هم نشستیم.
با اون خستگی که خوابیدم،خواب دیدم ایرانیم ،حامد اومده بهم میگه دوساعت دیگه پرواز داریم!
شوکه شدم ، باور نمیکنید چه استرسی تو خواب بهم وارد شد.
تا من این وسایلمون رو جمع کردم تا آژانس خبر کردیم واااااااااااااااااااای…
حالا قسمت عجیب قضیه اینجاست که کسرا هم صبح زود بیدار شده ، اومده بالای سرم
با گریه میگه چرا اومدیم سوئد!!!!!!!!!!!!!!!!!
نیایم سوئد!!!!!!!!!!!!!!!!!!
مات و مبهوت و شوکه بیدار شدم، میگم چی شده مادر ؟میگه :نیایم !
دستمُ گرفته اومدیم دم در ، میگه بریم…
میگم کجا بریم مامان ؟ سوئد که خوبه، بازی میکنی ، میریم بیرون و…
خلاصه تو خواب و بیداری واسه بچه اینقدر آسمون ریسمون بافتم تا بی خیال موضوع شده.
دو سه باری هم مجبور شدم کله سحر قصه مادربزرگه رو واسش تعریف کنم تا بلکم آروم شه.
اما از صب همچنان بر دنده نق زدن می راند که براند…
رفته مثلا تو حیاط بازی کنه ازپنجره نگاه کردم ببینم چیکار میکنی
دیدم…
رفتم آوردمش،خاکی ، روغنی ، کثیف …
میگم اون بالا چیکار میکردی ، میگه میخواستم توشُ ببینم…
خدایا مددی
